رشد فرایندی است که طیِ آن یک رویان1 به جانداری بالغ تبدیل میشود و در نهایت میمیرد. طیِ رشد، ژنوتیپِ2 یک جاندار به صورتِ فنوتیپ بیان میشود، و ژنها را در معرضِ عواملِ انتخاب طبیعی قرار میدهد.
مطالعهٔ رشد به چند دلیل برای زیستشناسیِ فرگشتی مهم است:
توضیح تغییرات فرگشتیِ عمده
تغییرات در ژنهای کنترلکنندهٔ رشد میتواند تاثیراتی عمده روی ریختشناسی3 جاندار بالغ داشته باشد. از آنجا که این تاثیرات بسیار قابل توجه هستند، دانشمندان گمان میکنند که تغییرات در ژنهای مربوط به رشد میتواند باعث دگرگونیهای فرگشتیِ کلان شده باشد. برای مثال، تغییرات رشدیْ میتواند توضیح دهد چگونه برخی پستانداران سُمدار تبدیل به ساکنین اقیانوس شدند، چگونه گیاهان آبی وارد خشکی شدند، و چگونه بیمهرگانِ کوچک و زرهدار صاحب بال شدند.
کسب اطلاع از تاریخ فرگشتی
رشد یک جاندار ممکن است حاوی سرنخهایی دربارهٔ تاریخش باشد، سرنخهایی که زیستشناسان میتوانند برای ساختن درختهای فرگشتی از آنها استفاده کنند.
محدود کردنِ تغییراتِ فرگشتی
فرایندهای رشدی ممکن است فرگشت را محدود کنند، با جلوگیری از ایجادِ بعضی ویژگیها در نسبهایی خاص. برای مثال رشد ممکن است به توضیح این که چرا تقریباً هیچ تتراپاد شش-انگشتی وجود ندارد کمک کند.