رانش ژن -در کنارِ انتخاب طبیعی، جهش و مهاجرت- یکی از سازوکارهای بنیادین فرگشت است.
در هر نسل، بعضی از افراد (صرفاً به شکل تصادفی) تعداد بیشتری فرزند (و البته، ژن!) از خود بهجا میگذارند. ژنهای نسل بعد، ژنهای افراد «خوش شانس» خواهد بود، نه الزاماً افراد سالمتر یا «بهتر». این، تعریف مختصر رانش ژن است. برای همهٔ جمعیتها رخ میدهد و اجتنابناپذیر است.
ما پیشتر از این تصویر فرضی استفاده کردهایم. رانش ژن روی ترکیبِ ژنتیکیِ جمعیت تاثیر میگذارد ولی، برخلاف انتخاب طبیعی، از طریق فرایندی کاملاً تصادفی. پس، اگرچه رانش ژن یکی از سازوکارهای فرگشت است، در جهت ایجاد سازگاری1 عمل نمیکند.
-
Adaptation: یک خصوصیت که به دلیل کاراییِ فعلیِ خود ،توسط انتخاب طبیعی، ایجاد شده است. ↩